Λιακάδα, τεχνικό groove, ορίτζιναλ μαύρος ήχος από τα 1970s, μια βραχνή φωνάρα ν' αλωνίζει πότε με blues διαθέσεις, πότε σε soul και να λιώνουν όλα μονοπάτια...

Μελαγχολικές κιθάρες, σφυρίχτρες της Λατινικής Αμερικής και πρωτόγονα σύνθια φτιάχνουν έναν από τους πλέον άγνωστους καρα-fusion δίσκους, ηχογραφημένο στο Καράκας της Βενεζουέλας το 1980...

Ίσως είναι η πιο ακατάλληλη στιγμή να μιλήσει κάποιος για τον φλεγόμενο Αμαζόνιο, όμως εδώ υπάρχει ψυχεδελική folk με όλη τη σημασία της λέξης –με κιθάρες οι οποίες συνομιλούν με φλάουτα, με νερά, με θροΐσματα φύλλων και με εξωτικά πουλιά...

Πετάμε πίσω στο 1972, στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, για συναντήσουμε ένα μεγάλο δημιουργικό μυαλό, το οποίο ένωσε τη βραζιλιάνικη μουσική με τις αγαπημένες του ορχήστρες και την αμερικάνικη soul της εποχής...

Ο Αύγουστος συνεχίζεται ακάθεκτος, με καπελάκι, γυαλιά, ομπρελίτσα, τα κλασικά αξεσουάρ. Δίνοντάς μας την ευκαιρία να θυμηθούμε ένα ντοκουμέντο από εκείνη την Αθήνα των 1990s που το έψαχνε πολύ, με ηλεκτρονικά, με χιπ χοπ και τα ρέστα...